Koca bir bahar

 

Sen güneş bile olmazken,

Ben koca bir bahar bekledim senden.

Bu kadar çabuk bağlanmak neden?

Bir yabancıydın daha dünken.

 

 

Bir şarkı gibi çaldın kalbimde,

Her notanı aklıma kazıdım.

Sen gelmedikçe, ben kurdum kendi kendime,

Yankılanıyordun kafamın içinde.

 

Beynimi işgal etmiştin,

Sözsüz bir itiraz yankılandı sessizlikte.

Sen güneş bile olamazken,

Ben koca bir bahar bekledim senden.

 

 

Kendi ellerimle kapattım kapıyı,

Sevginin ne demek olduğunu bilmeden.

Sevgiye sarıldı kalbim bir çocuk gibi,

Bakışından cümleler kurdum,

Geceler boyunca sustum.

Senaryolar yazdım kendi kendime.

 

 

“Sürekli birini beklemek çok zormuş,” desem,

Anlar mıydın içimdeki fırtınayı?

Birini saatlerce beklemek,

Yoruyor beni sessizce.

 

 

Bu karar doğruydu,

Ben olamam o yorgun kul.

Freni patlamış bir tren gibiydim, hızla ilerledim;

Sonunda duvara toslardım elbette.

 

Senin verdiğin sevgi,

Benimkine yankı bile etmez.

Bir daha denk gelir miyiz, bilmem…

Ama artık seni düşünmek istemem.

Kendi ellerimle ittim seni;

Korktum, çok sevmekten.