درد ایرانم
• Written by user486478721
(ورس ۱)
دودِ سیاه شهر، می‌ره توی ریه‌هام،
آسمون گریه می‌کنه، زمین پُر از ویرانه‌هام،
پدری که کلیه‌ش رو گذاشته زیر چکش،
دختری که شرم می‌فروشه زیر نور چراغش.
سفره‌ها خالی، ولی جیب‌ها پُره زر،
دلار رو به اوج، زندگی تو قعر قبر،
تورم تو هر قدم، بیکاری تو هر نگاه،
نظامِ وعده‌ها، باندای قدرت، سیاه.
(کروس)
دلار بالا، زندگی پایینه،
وعده می‌دن، ولی کسی نبینه،
ماشین بی‌کیفیت، قیمت تو ماه،
اختلاس تو پستو، مردم تو آه.
(ورس ۲)
مدرک می‌گیری، اما زندگیت حراج،
یه سقف می‌خوای؟ بشین تا تهِ قسط و باج،
باندای قدرت تو سایه‌ها می‌چرخن،
ملت رو خواب کردن، خودشون تو قصر می‌رخن.
نفت تو دریا، ولی نون رو هوا،
حقیقت اینجاست، ولی تو خوابن شما،
بچه‌هامون با حسرت تو خیابون،
کتابا تو دستاشون، ولی سرشار از گمون.
(کروس)
دلار بالا، زندگی پایینه،
وعده می‌دن، ولی کسی نبینه،
ماشین بی‌کیفیت، قیمت تو ماه،
اختلاس تو پستو، مردم تو آه.
(بریج)
درد تو خونه‌ها، اشک تو کوچه‌ها،
زخم رو زخم، ولی هنوز زنده‌ها،
یه ملت زیر بار، ولی خسته نمی‌شه،
هر چی بگن خفه، صدای حق کم نمی‌شه.
(ورس ۳)
دست تو دست، ولی زخم‌ها عمیق،
حقیقت تلخه، ولی تو قلبا دقیق،
یه روزی می‌شکنه این سکوتِ بی‌پایان،
صدای مردم، صاعقه تو آسمونِ طوفان.
(کروس)
دلار بالا، زندگی پایینه،
وعده می‌دن، ولی کسی نبینه،
ماشین بی‌کیفیت، قیمت تو ماه،
اختلاس تو پستو، مردم تو آه.
(آوترو)
این قصه‌ی خاکه، قصه‌ی درد و رنج،
ولی یه روز میاد که می‌شه دنیا قشنگ،
ما زنده‌ایم هنوز، هرچند زخمی و تار،
صدای ما می‌پیچه، توی گوش این دیوار.
این شعر از علی بارون هست.
Feedback & Comments
About the Artist
user486478721
Member since January 17 2025